Z inicjatywy Bogdana Kucia i mieszkańców Cyganki 2010 r. w pobliżu zbiorowej mogiły żołnierzy Wojska Polskiego z 2. pułku Strzelców Pieszych poległych w potyczce z Rosjanami 18 lutego 1831 r. postawiono kamień z pamiątkową tablicą z okazji 180 rocznicy wybuchu powstania styczniowego.
W 2000 roku, odsłonięto głaz z płytą upamiętniająca żołnierzy Wołyńskiej Brygady Kawalerii walczących w dniu 13 września 1939 roku w Cygance. Usytuowany został tuż przy budynku szkolnym. Inicjatorem był Bogdan Kuć
Rysiowa Góra, zalesiona wydma o wysokości 149 m n.p.m. nad doliną rzeki Długiej
Dwa drewniane krzyże w Rysiach na „Kobzowym Polu”, pierwszy z 1986 r. a drugi z 1997 r. na mogile 2 pułku strzelców pieszych, poległych w potyczce z wojskami rosyjskimi w dniu 18 lutego 1831 r.
Metalowy krzyż na kolumnie toskańskiej z II połowie XIX w. w Jędrzejniku na skrzyżowaniu dróg do Podrudzia i Celinowa.
Pomnik Pamięci Bohaterów Powstania Styczniowego oraz Szarych Szeregów przy Szkole Podstawowej im. Szarych Szeregów w Górkach. Powstały w 160 rocznicę bitwy pod Górkami 25.V.1863 r. 84 rocznicę powołania Szarych Szeregów.
Po północnej stronie szosy stoi biała kapliczka z metalowym krzyżem z datą 4 września 1907 r. -świadek bitwy z bolszewikami w roku 1920. Przy tej kapliczce 17 sierpnia stały polskie karabiny maszynowe i goniły ogniem uciekających bolszewików.
Przed kaplicą św. Józefa, przy drodze do Choszczówki Dębskiej znajduje się tablica upamiętniająca poległych żołnierzy września 1939 r. Tablicę ufundowali w 2014 r. mieszkańcy Choszczówki Dębskiej, Choszczówki Stojeckiej oraz Choszczówki Rudzkiej.
Zabytkowy budynek dworca został postawiony na trasie Kolei Terespolskiej, która powstała w 1866 r. Sam budynek pochodzi z 1918 r. i jest jedynym zachowanym dworcem z tego okresu na trasie Kolei Terespolskiej. Dworzec jest przykładem charakterystycznych rozwiązań architektonicznych w budynkach użyteczności publicznej z pocz. XX w.
Dwór został wybudowany w 1830 r., w późniejszych latach był rozbudowany. W okresie międzywojennym dwór należał do Edwarda i Stanisława Kurkowskich. W ich rękach majątek pozostawał jeszcze po zakończeniu II Wojny Światowej. Dwór drewniany, nietynkowany, posadowiony na planie prostokąta o regularnej bryle. Parterowy, z mieszkalnym poddaszem nakrytym dachem naczółkowym. Elewacja frontowa 6 osiowa, z niesymetrycznie rozmieszczonymi osiami okiennymi oraz drewnianą werandą poprzedzającą wejście główne do dworu.
Dwór jest własnością prywatną.