Urokliwa droga w okolicach rzeki Świder
Kapliczka, która znajduje się na latowickim rynku, jest murowana, czworoboczna, z czterospadowym dachem zwieńczonym metalowym krzyżem. W górnej części kapliczki znajduje się przeszklona wnęka.
Kapliczka, która znajduje się na latowickim rynku, jest murowana, czworoboczna, z czterospadowym dachem zwieńczonym metalowym krzyżem. W górnej części kapliczki znajduje się przeszklona wnęka.
Kaplica Mariawicka św. Walentego została ufundowana przez Franciszka Chrósta i Ludwika Redę – gospodarzy z Kamionki. Pobudowano ją w latach 1906-1910 r. Wznosili ją rzemieślnicy – bracia Wojciechowscy z Siodła.
W latach 30 XX w., mariawici stanowili około 25% mieszkańców Kamionki. Przed II wojną światową w Kamionce żyło 15 rodzin mariawickich, po wojnie było 7 rodzin, obecnie 2. Do kaplicy przejeżdżali też mariawici z Dzielnika – 4 rodziny, Kiczek – 2 rodziny i Walisk – 1 rodzina. W kaplicy odbywały się odpusty na św. Walentego – 14 lutego i Trójcę Przenajświętszą. W ostatni dzień każdego miesiąca odprawiano adorację ubłagania[1]. 4 czerwca 2004 opiekę nad zabytkiem objęli uczniowie Zespołu Szkół w Wielgolesie – młodzież regularnie sprząta budynek i przyległy teren. Kaplicę wpisano do rejestru zabytków 4 stycznia 2011 pod nr A-1000. Kaplica jest jednonawowa, wnętrze nie podzielone. Sklepienie drewniane, półkoliście zamknięte, wsparte na czterech drewnianych kolumnach, ze zdobieniami w górnej części, ustawionych na drewnianych cokołach. Świątynia usytuowana jest przy skrzyżowaniu dróg do: Latowicza, Wielgolasu i Walisk.
Sanktuarium w Wielgolesie związane jest z objawieniami maryjnymi i cudownymi uzdrowieniami z XIX w. Od tamtej pory rozwinął się lokalny kult, który zaowocował budową kaplicy w latach 1931-1934. W 1952 r. kardynał Stefan Wyszyński wydał dekret o utworzeniu parafii w Wielgolesie, a w latach 1957-1961 r. wzniesiono obecny kościół.
Sanktuarium w Wielgolesie jest miejscem lokalnego kultu Matki Bożej. Do Wielgolasu co roku przybywają liczne pielgrzymki.
Domkowa, przydrożna kapliczka pochodzi z XIX w. Została wybudowana przez jednego z mieszkańców Wężyczyna Szczyt kapliczki zwieńczony jest wieżyczką z dzwonami. Nad wyjściem znajduje się wnęka z figurą świętego
Wiatrak pierwotnie został wybudowany w Parysowie 1839 r. W 1937 r. pod kierunkiem Stanisława Sitnika z Maciejowic został przeniesiony do Latowicza. Obiekt jest drewniany o konstrukcji szkieletowej, zwieńczony dwuspadowym dachem. Mechanizm we wnętrzu zachowany w przyzwoitym stanie, podobnie zewnętrzne oszalowanie.
Na terenie gminy Latowicz kręcono część zdjęć do popularnego serialu telewizyjnego „Ranczo”.
Przed budynkiem Urzędu Gminy w Latowiczu znajduje się tablica informująca o miejscach, w których kręcono serial. Na terenie gminy znajduje się m. in. serialowy urząd gminy Wilkowyje, dom wójta czy restauracja.
Rzeka Świder ma swoje źródła w okolicach Stoczka Łukowskiego, a kończy swój bieg w okolicy Otwocka i Józefowa, wpadając do Wisły. Świder przecina gminę Latowicz, przepływając w pobliżu pól i łąk. Dawniej w okolicy Latowicza tworzył rozległe mokradła. Obecnie bieg rzeki jest uregulowany. Na terenie gminy Latowicz rzeka płynie prosto, a meandry, którym. Świder zawdzięcza swą nazwę, zaczynają się już poza granicami gminy Latowicz.
Pomnik poświęcony poległym w walkach II wojny światowej znajduje się na latowickim cmentarzu. Symboliczny grób ozdobiony jest godłem Polski i wizerunkiem skrzyżowanych flag Polski. Pomnik co roku jest odwiedzany w związku z obchodami rocznic wybuchu II wojny światowej.
Pomnik w formie obelisku zwieńczonego krzyżem znajduje się na latowickim rynku. Na pomniku widnieje płaskorzeźbione godło Polski oraz flaga. Obiekt poświęcony jest bohaterom, którzy walczyli z okupantem w latach 1939-1945. Upamiętnia m. in. spalenie Latowicza w wyniku nalotów bombowych 8 września 1939 r.
Pomnik w formie metalowego krzyż z tablicą został ufundowany w1928 r., w10. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę. Upamiętnia zwłaszcza akcję lokalnej Polskiej Organizacji Wojskowej, w skład której wchodzili druhowie OSP w Latowiczu. 11 listopada 1918 r. dokonali oni rozbrojenia posterunku niemieckiego, a następnie wsparli działania wyzwoleńcze w Seroczynie i wzięli udział w walce z Niemcami pod Stoczkiem Łukowskim, gdzie poległ Ignacy Brauliński, naczelnik OSP w Chyżynach.