Głaz upamiętniający ofiary II wojny światowej

Głaz upamiętniający ofiary II wojny światowej

Głaz upamiętniający ofiary II wojny światowej odsłonięty w 1981 r. Poświęcony jest mieszkańcom ziemi okuniewskiej, poległym i pomordowanym w okresie II wojny światowej. 

Na kamieniu widnieje wizerunek orła i daty 1939-1944, a pod nimi znajduje się tablica z napisem: „Ofiarom II wojny światowej. Córkom i synom ziemi okuniewskiej rodacy 9-5-1981”.

Kościół pw. św. Stanisława Kostki wybudowany w latach 1823-1835

Kościół pw. św. Stanisława Kostki wybudowany w latach 1823-1835

Kościół św.  Stanisława Kostki  w Okuniewie pobudowany w latach 1823–1835 przez Jana Łubieńskiego, właściciela dóbr okuniewskich. Projekt jest przypisywany Chrystianowi Piotrowi Aignerowi.

Salowy kościół jest murowany, posiada nawę na planie prostokąta zakończoną węższą, półkoliście zamkniętą apsydą prezbiterialną, otoczoną pięciokątnym obejściem. Ściany wnętrza są rozczłonkowane pilastrami toskańskimi, między którymi są umieszczone płytkie wnęki arkadowe. We wnękach tych są umieszczone półkoliście zamknięte okna lub ołtarze. Chór muzyczny jest podparty trzema arkadami zamkniętymi koszowo. Fasada jest podzielona czterema pilastrami jońskimi i zwieńczona trójkątnym przyczółkiem z płasko rzeźbioną sceną Ukrzyżowania umieszczoną w tympanonie, powyżej jest umieszczony szczyt schodkowy. Na osi fasady znajduje się portal z trójkątnym przyczółkiem. Budowla posiada dach dwuspadowy pokryty blachą. Większość zabytkowego wyposażenia świątyni powstała w XVIII wieku. w ołtarzu głównym jest umieszczony obraz Trójcy Świętej, namalowany przez szkołę włoską na początku XVIII wieku.

Kościół pw. św. Anny i Dzwonnica z XVIII w.

Kościół pw. św. Anny i Dzwonnica z XVIII w.

arafia św Anny w Długiej Kościelnej została erygowana w 1445 r., w tym czasie powstał drewniany kościół, w jego miejscu pobudowano w 1678 r., który spłonął w 2000r. W jego miejscu pobudowano w latach 2002-2004 nowy murowany kościół. Z pożaru ocalała XVIII w. drewniana dzwonica i drewniana XIX W.kruchta. Dzwonnica została wykonana na planie kwadratu o konstrukcji słupowej. Nakryta jest dachem namiotowym. Dzwonnica jest wpisana do rejestru zabytków.

Mogiła zbiorowa powstańców styczniowych z 1863 r.

Mogiła zbiorowa powstańców styczniowych z 1863 r.

Mogiła zbiorowa powstańców styczniowych znajduje się w Długiej Kościelnej przy ulicy Powstańców Styczniowych 20, nieomal na granicy z Halinowem. Według tablicy na pomniku, w mogile pochowano 30 Powstańców poległych w okolicy podczas kilku potyczek. 

Pod Rudą – Górkami w dniu 25 maja 1863 roku.
Pod Michałowem 28 maja 1863 roku.
Okuniewem 30 września 1863 roku.
Oddziałów pod dowództwem Józefa Jankowskiego „Szydłowskiego” oraz Adama Zielińskiego.

Zbiorowa mogiła żołnierzy Wojska Polskiego poległych w walce z wojskami rosyjskimi podczas powstania listopadowego 2

Zbiorowa mogiła żołnierzy Wojska Polskiego poległych w walce z wojskami rosyjskimi podczas powstania listopadowego

Przy drodze z Nowej Wsi (koło remizy OSP) do Makówca Małego znajduje się zbiorowa mogiła żołnierzy Wojska Polskiego, poległych w walce z wojskami rosyjskimi podczas powstania listopadowego w nocy z 15 na 16 lutego 1831 roku. Trzy krzyże, a przed nimi w centralnym miejscu kamień z tablicą.

Dwór z przełomu XIX i XX w. Ruda-Pniewnik

Dwór z przełomu XIX i XX w. Ruda-Pniewnik

Zespół dworski (dwór, park) z przełomu z wieków XIX/XX w. w Rudzie Pniewniku, wpisany do rejestru zabytków 1959r. Niegdyś wieś Piwki. W II poł. XIX wieku własność Godlewskich, w XX wieku – Surdykowskich. Ostatnim właścicielem majątku był Wacław Golian. Po wojnie majątek rozparcelowano, we dworze mieściła się szkoła. Dwór w charakterze willowym, wzniesiony na początku XX wieku. Parterowy, nakryty dachem łamanym, z ryzalitem na osi elewacji ogrodowej przechodzącym w wystawkę dachową. W elewacji frontowej dwukolumnowy ganek, dobudowany w późniejszym czasie. Powyżej wystawka dachowa. W elewacji bocznej piętrowy ryzalit.  Własność prywatna, wykorzystywana na cele mieszkalne.