Obelisk upamiętnia bohaterów poległych w walkach o niepodległość Ojczyzny w latach 1918-1920. Odsłonięcie nastąpiło 11 listopada 1922 r. (w czwarta rocznice odzyskania niepodległości). Usytuowany jest w przy głównej drodze w Jakubowie, tuż przed budynkiem szkoły.
Głaz przed dębem pamięci posadzono w Jakubowie w 2010 r. podczas obchodów 70 rocznicy Zbrodni Katyńskiej. Porucznik Teofil Zawadzki, kierownik szkoły w Jakubowie, został zamordowany w Katyniu przez NKWD.
Kościół jest jedną ze świątyń wybudowanych w stylu neogotyku nadwiślańskiego według projektu Józefa Piusa Dziekońskiego. Inicjatorem budowy był ks. Kazimierz Sobolewski, a została ona sfinansowana z ofiar parafian. Kościół został konsekrowany przez bp. Kazimierza Ruszkiewicza w 1905 r. Świątynia była remontowana w 1928, 1966 i 1990 r. Świątynia jest ceglana, trzynawowa, z wyniosłą wieżą nad wejściem frontowym. W wieży wiszą trzy dzwony, z których jeden pochodzi z 1648 r. Wnętrze świątyni utrzymane jest w stylu neogotyckim, ale znajdują się w nim także obiekty pochodzące z wyposażenia wcześniejszych świątyń jakubowskich.
W Sinołęce znajduje się zespół dworski. Starszy, drewniany dwór wzniesiono ok. 1830 r. dla Kacpra Buczyńskiego. Jest to budynek parterowy, nakryty dachem naczółkowym, kryty gontem, z czterokolumnowym, drewnianym gankiem. Nowszy pałac wzniesiony w 1911 r. dla Filewiczów w stylu modernistyczno-angielskim. Jest to piętrowy budynek z arkadowymi podcieniami, bez cech typowych dla polskiego dworu. Najstarszym budynkiem w zespole pałacowym jest drewniany spichlerz datowany na koniec XVII w.
Kapliczka przydrożna Halinów
Pomnik został odsłonięty w 1993 r. w pobliżu domu, w którym mieszkał Ludwik Walesiak. Był on kurierem w czasie powstania styczniowego. Został schwytany przez Kozaków i powieszony na drzewie, ale udało mu się przeżyć.
Zmarł dopiero w 1928 r. Na pamiątkę tego wydarzenia odsłonięto pomnik, na którym jest napis: „Ludwiku Walesiak w 1863 r. wolałeś ponieść śmierć niż zdradzić swoich braci. Kurierowi powstańczemu A. K. 1993 r.”.
Pałac rodziny Łubieńskich został wzniesiony w stylu klasycystycznym, przez Jana Łubieńskiego jako rodowa rezydencja. Od czasów powstania styczniowego często zmieniał właścicieli, po II wojnie światowej upaństwowiony popadła w ruinę. Gmach podpalono w 1976 roku na potrzeby filmu Antoniego Krauzego pt. „Zaklęty Dwór”. W otoczeniu ruin znajduje się częściowo zachowany park przypałacowy z okazami pomnikowych drzew.
Cmentarz żydowski w Okuniewie został założony prawdopodobnie w XIX wieku. W okresie II wojny światowej został zdewastowany przez Niemców. W 1988 r. z inicjatywy Fundacji Rodziny Nissenbaumów teren nekropolii został uporządkowany.
Na powierzchni 0,5 ha zachowało się kilkadziesiąt nagrobków lub ich fragmentów, z których najstarszy pochodzi z 1881 roku. Na cmentarzu znajduje się również grób, który do jesieni 2005 r. był oznaczony krzyżem. Jak twierdzą mieszkańcy, jest to mogiła polskiego chłopca, którego Niemcy wzięli za Żyda i rozstrzelali wspólnie z Żydami na cmentarzu.
Głaz upamiętniający ofiary II wojny światowej odsłonięty w 1981 r. Poświęcony jest mieszkańcom ziemi okuniewskiej, poległym i pomordowanym w okresie II wojny światowej.
Na kamieniu widnieje wizerunek orła i daty 1939-1944, a pod nimi znajduje się tablica z napisem: „Ofiarom II wojny światowej. Córkom i synom ziemi okuniewskiej rodacy 9-5-1981”.
Cmentarz parafialny w Okuniewie. Po prawej
stronie głównej alei (bliżej kaplicy) znajdują się groby kilku żołnierzy polskich poległych w sierpniu 1920 r. Na mogiłach tych postawiony jest pomnik z napisami:
„Bojownikom za wolność ojczyzny”, Rodacy 11.11.1928