Pomnik bohaterskim obrońcom Ojczyzny – cmentarz parafialny
Pomnik w formie krzyża znajduje się na mogile położonej na cmentarzu parafialnym. Spoczywają w niej żołnierze polegli w walkach w 1939 r.
Pomnik ku czci bohaterów gm. Kuflew
Pomnik został odsłonięty w 1938 r., w 20-lecie odzyskania niepodległości przez Polskę, jako hołd dla walczących w latach 1914-1920. Po II wojnie światowej dodano napis o poległych w latach 1939-1945, a później o walczących z komunizmem w latach 1944-1947. Pomnik znajduje się obok budynku urzędu gminy i miasta Mrozy.
Miejsce pamięci w hołdzie ks. Kazimierzowi Fertakowi
Pomnik, który znajduje się obok remizy OSP w Mrozach, został odsłonięty w 2007 r. Obiekt składa się z kamiennego krzyża na cokole oraz dwóch tablic. Poświęcony jest ks. Kazimierzowi Fertakowi, proboszczowi parafii w Mrozach, kapelanowi Armii Krajowej, Szarych Szeregów i Narodowych Sił Zbrojnych.
Urokliwa droga w okolicach rzeki Świder
Kapliczka, która znajduje się na latowickim rynku, jest murowana, czworoboczna, z czterospadowym dachem zwieńczonym metalowym krzyżem. W górnej części kapliczki znajduje się przeszklona wnęka.
Kaplica św. Walentego w Kamionce
Kaplica Mariawicka św. Walentego została ufundowana przez Franciszka Chrósta i Ludwika Redę – gospodarzy z Kamionki. Pobudowano ją w latach 1906-1910 r. Wznosili ją rzemieślnicy – bracia Wojciechowscy z Siodła.
W latach 30 XX w., mariawici stanowili około 25% mieszkańców Kamionki. Przed II wojną światową w Kamionce żyło 15 rodzin mariawickich, po wojnie było 7 rodzin, obecnie 2. Do kaplicy przejeżdżali też mariawici z Dzielnika – 4 rodziny, Kiczek – 2 rodziny i Walisk – 1 rodzina. W kaplicy odbywały się odpusty na św. Walentego – 14 lutego i Trójcę Przenajświętszą. W ostatni dzień każdego miesiąca odprawiano adorację ubłagania[1]. 4 czerwca 2004 opiekę nad zabytkiem objęli uczniowie Zespołu Szkół w Wielgolesie – młodzież regularnie sprząta budynek i przyległy teren. Kaplicę wpisano do rejestru zabytków 4 stycznia 2011 pod nr A-1000. Kaplica jest jednonawowa, wnętrze nie podzielone. Sklepienie drewniane, półkoliście zamknięte, wsparte na czterech drewnianych kolumnach, ze zdobieniami w górnej części, ustawionych na drewnianych cokołach. Świątynia usytuowana jest przy skrzyżowaniu dróg do: Latowicza, Wielgolasu i Walisk.
Zespół Pałacowy w Wielgolesie
Pałac zbudowany ok. poł. XIX w. – Od 1837 roku należał do Jerzego Fenshave, od 1862 roku do Jana Ordęgi, potem do Jana Kadowy, Jana Golcza i od 1888 roku do Władysława Golcza. Od 1904 roku do Bogdana Wyleżyńskiego i w tej rodzinie pozostał do 1944 roku.
Budynek neorenesansowy, nieregularny, wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta, murowany z cegły, boniowany na narożach. Częściowo parterowy, częściowo piętrowy, podpiwniczony, z trójosiową częścią piętrową od wschodu, wysuniętą ryzalitowi od frontu i ogrodu, w którą częściowo wtopiona trzykondygnacyjna czworoboczna wieża. Od frontu ale nie na osi portyk złożony z dwóch par kolumienek toskańskich, drugi podobny portyk na tarasie od zachodu. Dach czterospadowy kryty blachą, na wieży czterospadowy blaszany hełm. Park krajobrazowy z 1 poł. XIX w. z okazami starodrzewu, z obszerna polaną, stawem oraz wzgórzem.
Obecnie teren prywatny.
Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Wielgolesie
Sanktuarium w Wielgolesie związane jest z objawieniami maryjnymi i cudownymi uzdrowieniami z XIX w. Od tamtej pory rozwinął się lokalny kult, który zaowocował budową kaplicy w latach 1931-1934. W 1952 r. kardynał Stefan Wyszyński wydał dekret o utworzeniu parafii w Wielgolesie, a w latach 1957-1961 r. wzniesiono obecny kościół.
Sanktuarium w Wielgolesie jest miejscem lokalnego kultu Matki Bożej. Do Wielgolasu co roku przybywają liczne pielgrzymki.
Zabytkowa kapliczka z połowy XIX w. Wężyczyn
Domkowa, przydrożna kapliczka pochodzi z XIX w. Została wybudowana przez jednego z mieszkańców Wężyczyna Szczyt kapliczki zwieńczony jest wieżyczką z dzwonami. Nad wyjściem znajduje się wnęka z figurą świętego
Wiatrak koźlak z 1839 r. (przeniesiony z gminy Parysów w 1937 r.).
Wiatrak pierwotnie został wybudowany w Parysowie 1839 r. W 1937 r. pod kierunkiem Stanisława Sitnika z Maciejowic został przeniesiony do Latowicza. Obiekt jest drewniany o konstrukcji szkieletowej, zwieńczony dwuspadowym dachem. Mechanizm we wnętrzu zachowany w przyzwoitym stanie, podobnie zewnętrzne oszalowanie.
Tablica informacyjna przed urzędem gminy Śladami planu filmowego serialu „Ranczo”
Na terenie gminy Latowicz kręcono część zdjęć do popularnego serialu telewizyjnego „Ranczo”.
Przed budynkiem Urzędu Gminy w Latowiczu znajduje się tablica informująca o miejscach, w których kręcono serial. Na terenie gminy znajduje się m. in. serialowy urząd gminy Wilkowyje, dom wójta czy restauracja.