Parafię w Okuniewie erygował biskup płocki, Jakub Buczacki, w 1540 r. Nazwa osady wywodzi się od rycerza Okunia (Okonia), który w XIV w. otrzymał ziemię od Pragi do Stanisławowa. Inni twierdzą, że początkowo była tu wieś Długa Wola, w której król Zygmunt Stary zezwolił cześnikowi czerskiemu Okuniowi na założenie w 1538 r. miasta o nazwie Okuniewo. Stanisław Okuń, właściciel ziemski zbudował pierwszy kościół drewniany w 1538 r., spalony przez Szwedów w 1656 r. Stefan Grzybowski, kolejny właściciel Okuniewa, w 1692 r. zbudował drugi drewniany kościół.
W 1703 r. w Okuniewie kwaterował król szwedzki Karol XII i doszło wtedy do bitwy wojsk szwedzkich z rosyjskimi i polsko-saskimi. W latach 1815-1831 była tam siedziba powiatu. Podczas powstania listopadowego stacjonowały w Okuniewie oddziały polskie przed bitwą pod Dobrem. Obecny kościół murowany, wg planów arch. Jakuba Kubickiego, wybudowano w latach 1828-1835 z funduszy Jana Łubieńskiego, właściciela dóbr Okuniewa. Konsekrował go w 1847 r. Bp Tadeusz Łubieński, sufragan kujawsko-kaliski.
Świątynia była remontowana w latach 1903, 1935 i 1966-67. W okresie międzywojennym Okuniew był dużą i prężną parafią, obejmującą osady od Sulejówka aż po Ossów. W 1975r. do parafii przybyły Siostry Franciszkanki Misjonarki Maryi; mieszkają w domu ofiarowanym przez p. Świetlikowską.
Kościół oraz plebania występowały w telewizyjnym serialu „Plebania”.
Plebania i kaplica cmentarna przy kościele wpisane są do rejestru zabytków.
Źródło: http://parafiaokuniew.waw.pl/
Fot. A. Szulim. Dawny Okuniew |
Fot. A. Szulim. Dawny Okuniew |
|
Fot. A. Szulim. Dawny Okuniew |